Sanata ve Sanatçıya Verilen Değer

Mustafa Kemal bir gün cephede dolaşırken gözüne bir hat sanatı ilişiyor.

”Kim yaptı bunu?” diyor.

“Hattat bir arkadaşımız var efendim, Macit, İstanbul'lu, o yaptı” diyorlar.

“Çağırın gelsin” diyor.

Çağırıyorlar, geliyor Macit.

“Buyurun komutanım” diyor.

– Sen mi yaptın bunu?

– Evet, ben yaptım, komutanım.

– Neden yaptın?

– Arkadaşlarım görsünler diye, komutanım.

– Ne zaman yaptın?

– Dün gece, nöbette, cigaramın ateşiyle yaptım, komutanım.

– Kaç senedir hat sanatıyla uğraşıyorsun sen?

– Yedi senedir bu sanatı yaparım, komutanım.

- Nerelisin sen?

- İstanbul'luyum, komutanım.

“Yüzbaşıyı çağır bana” diyor.

 Yüzbaşı geliyor.

“Bunun sivillerini verin; İstanbul’a yollayın, memleketine” diyor.

Macit; “Komutanım, ben buraya savaşmaya geldim” diyor.

Atatürk; “Hadi git evladım sen; memleketin sanatçıya ihtiyacı var, öleceksek biz ölürüz” diyor.

Mustafa Kemal sanata ve sanatçıya bu kadar değer vermiştir.