Yorgunluk
YORGUNLUK
İzmir Zaferi'nden sonra trenle Ankara'ya dönmüştü. Vali daha önceki istasyonlardan birinde kendisini karşılamaya gitti.
— Nerededir? diye sordu.
— Daha giyinmedi... dediler.
Vali Atatürk'ün ahbabı idi. Biraz teklifsizliğe vurarak kompartıman kapısına kadar gitti.
— Büsbütün çıplak değilsiniz ya efendim... dedi.
— Hayır ceketsizim. İçeri girdi,
Atatürk,
— Uyuyamadım, dedi, battaniye yastık koymamışlar. Koluma dayandım, ağrıdı. Ceketimi yastık yapayım dedim, üşüdüm. Uyuyamadım, kalktım.
— Peki, ama efendim niçin haber vermediniz?
Gülümseyerek cevap verdi.
— Hepsi de benim kadar uykusuzdurlar. Rahatsız etmek istemedim.
Falih Rıfkı Atay
Yorumlar
Yorum Gönder